Μήνυμα Δημάρχου για 17η Νοεμβρίου 1973
45 χρόνια πέρασαν από την 17η Νοέμβρη 1973 και ο νους και η καρδιά μας είναι εκεί, στο Πολυτεχνείο, στην εξέγερση των φοιτητών, της νεολαίας και ολόκληρου του ελληνικού λαού κατά της χουντικής τυραννίας. Το Πολυτεχνείο ήταν η κορυφαία εκδήλωση της επτάχρονης αντιχουντικής πάλης και μία από τις κορυφαίες στιγμές των αγώνων του λαού και της νεολαίας μας.
Η ημέρα της 17ης Νοέμβρη 1973 άλλαξε τις τύχες της χώρας μας, η οποία για μια επταετία βρισκόταν στην απόλυτη κυριαρχία των στρατοκρατών. Ήταν η στιγμή της Αντίστασης και της Πάλης για τις στοιχειώδεις ελευθερίες των πολιτών, για τα ατομικά δικαιώματα καθώς και του αγώνα για δημοκρατική παιδεία. Και οι νέοι μπήκαν μπροστά! Γιατί αυτοί είχαν "αρετήν και τόλμην, όπως θα έλεγε ο εθνικός μας ποιητής, πάθος και θάρρος για να τα βάλουν με το φασιστικό καθεστώς. Χρειάστηκε η θυσία τους για να λυτρωθεί αυτός το τόπος και γι' αυτό έχουμε χρέος να κρατάμε ζωντανές τις αξίες της ελευθερίας και της δημοκρατίας που αγωνίστηκαν να μας κληροδοτήσουν.
Αυτό το μήνυμα πρέπει άλλωστε να περάσουμε κι εμείς στα παιδιά μας, όπως συνοψίζεται μέσα από αυτούς τους στίχους του Τάσου Λειβαδίτη:
"Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος, δε θα πάψεις ούτε στιγμή ν' αγωνίζεσαι για την ειρήνη και το δίκαιο......"